Η ψυχοθεραπεία ζεύγους ωθεί τους συντρόφους να αλληλεπιδράσουν με όρους συναισθηματικής εγγύτητας, να διαπραγματευτούν τη σχέση τους ή να επαναδιαπραγματευθούν τους λόγους για τους οποίους είναι μαζί μέσω της ανοιχτής επικοινωνίας και του διαλόγου. Δίνεται η δυνατότητα να δοκιμάσει ο καθένας νέους, πιο λειτουργικούς τρόπους επικοινωνίας με τον σύντροφο του.
Είναι σημαντικό για τους συντρόφους να αισθάνονται συναισθηματικά ασφαλείς, να νιώθουν ότι είναι σημαντικοί, ότι μπορούν να εμπιστευτούν, να πάρουν και να δώσουν στήριξη. Συχνά υπάρχουν τραύματα στις συντροφικές σχέσεις που πυροδοτούν τον θυμό, την απογοήτευση και τη συναισθηματική αποξένωση. Η εγγενής ανάγκη του ανθρώπου είναι να στραφεί και να συνδεθεί με τον άλλον με έναν τρόπο που να του δίνει εγγύτητα, τρυφερότητα, αποδοχή και στοργή.
Μερικές φορές όμως αυτό μοιάζει δύσκολο, αφού οι σύντροφοι εγκλωβίζονται στο να επαναλαμβάνουν τα ίδια μοτίβα διαχείρισης των επώδυνων συναισθημάτων. Έτσι χάνουν την συναισθηματική σύνδεση μεταξύ τους. Χάνονται ανάμεσα στο «κατηγορώ» και στο «ποιος φταίει» και ο ασφαλής δεσμός που είχαν αποδυναμώνεται.
Η σιωπή, η αμηχανία, η απογοήτευση σβήνουν όταν κάποιος έρθει σε σύνδεση με τις δικές του ανάγκες και όταν είναι διαθέσιμος να ανταποκριθεί με στοργή στο κάλεσμα του άλλου. Το να είναι κανείς συναισθηματικά παρών συντελεί στο να γίνει η σχέση δεσμός που απελευθερώνει και όχι δεσμός που εγκλωβίζει.